Na de sterke overwinning van vorige week tegen Luno wist Rapid dat het zich gehandhaafd had en zich als kers op de taart mocht klaarmaken voor een kampioenswedstrijd. Als je mij persoonlijk had gevraagd of dit mogelijk was, had ik nee gezegd, maar niets is minder waar: ons vlaggenschip stond in de grande finale.

Zoals vaker bij het eerste, was er helaas weer een ongeluk gebeurd. Roy misten we al vanwege zijn nierstenen; hij werd vervangen door Torben. Afgelopen donderdag, 2 minuten voor het einde van de training, schoot het echter in de hamstring van Jeffrey, waardoor hij niet kon spelen. Hij werd vervangen door Wouter.

Zoals bij een echte kampioenswedstrijd, zat er veel spanning bij de spelers. Onze hoofdtrainer probeerde dit weg te nemen door ons te laten herinneren waarom we überhaupt zijn begonnen met korfbal: het plezier, de vrienden, de gezelligheid en de spannende wedstrijden. \"Dit is zo’n wedstrijd, ga ervan genieten,\" zei Marco.

Het eerste doelpunt werd al snel gemaakt door Rapid, waarna Sporting Trigon ook gelijk scoorde. Het aanvalsvak van Marnix speelde aanvallend een zeer sterke eerste helft. Dit moest ook wel, want het andere aanvalsvak had moeite om de korf te vinden. Sporting Trigon legde de puntspelers goed lam, maar kon daardoor zelf ook moeilijk de korf vinden. Daarom waren de ogen gericht op het aanvalsvak van Marnix. Tot 4-4 ging het gelijk op, waarna Sporting Trigon een gaatje creëerde naar 6-4. Door twee prachtige schoten van Marnix en Carla trokken zij de stand gelijk naar 6-6, waarna de aanvoerster van Sporting Trigon de voorsprong weer in het mandje gooide: ruststand 7-6.

Jeetje, rust om op adem te komen. \"We kunnen dit gewoon, er is niks aan de hand. De winnaar van deze wedstrijd wordt bepaald door of het aanvalsvak van Aron gaat scoren, ja of nee,\" kwamen uit de mond van onze hoofdtrainer. De puntjes werden op de i gezet, waarna Rapid vol goede moed aan de tweede helft begon.

Wouter nam de opzwepende woorden van onze trainer ter harte en scoorde gelijk de aansluitingstreffer: 7-7. Weer een doelpunt van Trigon: 8-7. Hier dacht de sterk spelende Carla anders over en schoot de gelijkmaker in de korf: 8-8. Ik neem je even mee: als je zelf in het veld staat, lijkt het alsof je elke keer het gevoel hebt dat je erover kan gaan met doelpunten, maar Trigon scoorde toch weer. Zo frustrerend, maar voor het publiek des te leuker om te kijken. Maar goed, terug naar de wedstrijd.

Met nog 10 minuten op de klok wisselde Sporting Trigon voor verse kracht, wat resulteerde in een 9-8 voorsprong voor hen. Joy, die de gehele wedstrijd goed werd verdedigd, was op het juiste moment trefzeker met een van haar specialiteiten: de doorloopbal, stand 9-9. Nog 7 minuten te gaan, het kan gewoon nog prima. Sporting Trigon dacht hier anders over en scoorde de 10-9. Onze Marnix had ook in de eindfase zijn vizier op scherp en met een flitsende beweging en een mooi schot scoorde hij de 10-10. Het trouwe Rapid-publiek schreeuwde de fijne woorden “lekker schatjuuhhh”! Wat zullen ze trots zijn op hem.

In de laatste 5 minuten van de wedstrijd was het een rollercoaster van emoties. De spanning was voelbaar, want de echte vraag is: gaat ons vlaggenschip het redden, ja of nee? Om meer aanvallende kwaliteiten in het aanvalsvak van Aron te brengen, werd Marjet erin gebracht voor Nadine. Niet omdat Nadine slecht speelde, want haar verdedigende kwaliteiten kwamen deze wedstrijd mooi naar voren. Nee, Marjet had juist in het tweede laten zien in de laatste 5 minuten van de wedstrijd makkelijk te kunnen scoren. Door slim te spelen met heren onder de korf en de dames voorin wist Joy op het juiste moment op te staan. Zij scoorde voor het eerst in de hele wedstrijd de voorsprong voor Rapid: 10-11, nog 4 minuten te gaan. De bal werd snel onderschept en kwam terug in het aanvalsvak. Het onmogelijke gebeurde: Aron, die de hele wedstrijd goed werd verdedigd en daardoor moeite had om te scoren, stond op het juiste moment op en scoorde met een ver afstandsschot de twee verschil: 10-12. De vreugde was er aan Rapid's kant en de nekslag was gegeven. Sporting Trigon scoorde nog de 11-12, maar het geloof zat er niet meer in en zo mocht Rapid geheel onverwacht zichzelf kampioen noemen.

We zijn gewoon kampioen, en wat voor een!

Met strijd, passie en heel veel plezier wist ons vlaggenschip de winst over de streep te trekken. Na al een prachtig afscheid vorige week, denk ik persoonlijk dat dit toch wel echt de kers op de taart is. Een mooie afsluiting met hard werken, strijd, veel wisselingen en soms prachtige wedstrijden zit het seizoen erop. Ik herhaal het nog maar eens, want wanneer ik dit stukje tekst aan het schrijven ben, kan ik het gewoon niet geloven:

WIJ ZIJN KAMPIOEN! 💚

Lieve spelers, vrienden, familie en zeer trouwe Rapid-supporters, heel erg bedankt voor dit mooie avontuur. Het seizoen zit erop, maar dit kampioenschap is ook voor jullie.

Marnix 3x
Carla 3x
Aron 2x
Joy 2x
Torben 1x
Wouter 1x