De eerste 40 jaar
Rapid is altijd afhankelijk geweest van anderen, zowel in organisatorisch opzicht als korfbaltechnisch. Zo hadden we in het begin geen eigen kantine en stond er een waterkoker langs de lijn om in de rust de twee partijen van thee te voorzien. Ook korfballend stelden we nog niet veel voor met slechts één seniorenteam. Wat dat betreft is er in vijftig jaar heel wat veranderd: de eigen kantine wordt gebouwd, we hebben momenteel 5 senioren- en 6 jeugdteams, en in het seizoen 2003-2004 was Rapid/Kleinhout 1 Haarlems hoogst spelende team. We kunnen stellen dat Rapid in 50 jaar een gevestigde naam is geworden; hoe dat zo gekomen is, zal uit het onderstaande stuk blijken. Met de Jubileumrapperd van 1994 als compleet naslagwerk, vliegen we in dit stuk door de eerste 40 jaar heen van C.S.V. Rapid/Kleinhout. We vertrekken bij de oprichting op 24 juni 1954 en we eindigen met het 40-jarig jubileum(feest) in 1994.

Oprichting
C.K.V. Rapid is op 24 juni 1954 opgericht. Aan de basis hiervan stonden Mej. J. de Haas, dhr. G. Roeleveld en dhr. J. v.d Wiel. De vereniging start met 1 senioren-, 1 junioren- en 1 aspirantenteam. In de statuten staat vermeld dat Haarlem-Noord de thuisbasis is van deze nieuwe vereniging. In die tijd waren er 2 korfbalbonden (christelijk en algemeen), C.K.V. Rapid sluit zich aan bij de Christelijke Korfbal Bond. De clubkleuren zijn in het begin zwart en wit, in 1960 worden deze veranderd in het nu vertrouwde groen met wit.

De eerste jaren
Al snel wordt er een 2e aspiranten team bij de C.K.B. aangemeld. De contributie wordt per week betaald en door de penningmeester aan de deur geïnd. Begin jaren ´60 wordt voor de eerste keer de bondsdag bezocht. Dit was een groot korfbaltoernooi opgezet door de C.K.B. dat jaarlijks in Utrecht werd gehouden. Ook de microcompetitie (tegenwoordig de zaalcompetitie) doet zijn intrede. Nog geen mooi Kennemer Sportcentre in die tijd, maar een bloemenveiling waar ‘s avonds wedstrijden werden gespeeld. Halverwege de jaren ´60 was C.K.V. Rapid gegroeid tot ongeveer 60 leden. Ook toen werden er diverse acties gehouden om wat extra geld voor de club binnen te halen; zo riep de penningmeester op tot een grote zegelactie.

C.K.V. wordt C.S.V.
In 1967 meldt de voorzitter de oprichting van een sportvereniging in Schalkwijk. Dit was echter geen korfbalclub, daar was te weinig animo voor. Een volleybalclub was wel haalbaar, vandaar dat C.K.V. Rapid werd omgedoopt tot C.S.V. Rapid. Helaas bleek het niet het succes te worden wat men er van verwachtte. In 1971 werd de volleybalafdeling van C.S.V. Rapid opgeheven en de leden die er nog waren, werden overgenomen door volleybalvereniging VVGS. De titel C.S.V. is echter altijd gebleven.

KNKV en verdere ontwikkelingen
Begin jaren ‘70 zien we het aantal korfbalverenigingen in Haarlem drastisch verminderen. Blijkbaar zijn niet alle verenigingen even levensvatbaar (of hebben ze geen bestaansrecht zoals dat tegenwoordig zo vaak genoemd wordt in de politiek). In deze jaren speelt ook de fusie tussen C.K.B. en K.N.K.B. In de clubbladen wordt hierover uitgebreid geschreven en gediscussieerd. In 1973 is het zover: beide bonden gaan op in het K.N.K.V. Rapid blijft principieel een zaterdagvereniging bij deze nieuwe bond. In die jaren begint ook een voorzichtige discussie over het veranderen van drievakkenkorfbal naar tweevakkenkorfbal voor de veldcompetitie. Rapid was intussen doorgegroeid naar 2 senioren-, 2 junioren-, 2 aspiranten- en 1 pupillenteam. In 1974 wordt er door Rapid voor het eerst gespeeld in de Kennemer sporthal. Deze wordt later afgebroken om plaats te maken voor het huidige Kennemer Sportcentre.

Een eigen huis, een plek onder de zon
Met een gestaag groeiende vereniging wordt de roep om een eigen clubhuis steeds groter. Door de vele verhuizingen van de club en de onzekerheid over een vaste plek op de Haarlemse sportvelden is dit lastig te realiseren. In 1968 wordt een eerste poging ondernomen. Een (leegstaand) huis aan de Rijksstraatweg wordt bezet en omgebouwd tot clubhuis. Vlak voor de opening gaat het mis, het huis wordt vernield door baldadige jeugd. In 1977 wordt in een speciale JAV besloten om het padvindershuis aan het Noorder Sportpark te huren om zo een clubhuis te creëren. Een aantal jaren wordt dit gedaan, echter begin jaren ´80 blijkt de animo binnen de vereniging te gering om hiermee door te gaan. Zo kabbelt het verenigingsleven door. De club heeft dan 3 senioren-, 1 junioren-, 3 aspiranten-, en 1 pupillenteam. Juni ’83 blijkt een belangrijke datum te zijn in de clubgeschiedenis. Het bestuur dient bij de bond het verzoek in om gebruik te mogen maken van een kunstgrasveld. Het verzoek wordt ingewilligd en de vereniging verhuist naar het Pim Mulier sportpark. Zo wordt Rapid de eerste korfbalvereniging ter wereld die de veldcompetitie op kunstgras gaat spelen. De roep om een eigen kantine bij dit veld wordt steeds groter. Diverse plannen worden ontvouwd maar blijken financieel niet te realiseren. De club zal het gebouw geheel uit eigen zak moeten betalen, nieuwbouw is dan ook geen optie. Vandaar dat er gekeken wordt of een voormalig schoollokaal (prefab gebouw) wel haalbaar is. Op een speciale JAV in december 1988 wordt dit plan door de vereniging goedgekeurd. In mei 1988 wordt met de bouw begonnen en aan het begin van de competitie ‘88-’89 wordt het gebouw feestelijk geopend. In de jubileumrapperd van 1994 wordt al vermeld dat in de wandelgangen over uitbreiding wordt gesproken. Iets wat inmiddels gerealiseerd is. Hierover uitgebreider in hoofdstuk II.

De club groeit door
De komst van het clubhuis blijkt een positieve stimulans te zijn voor de vereniging. Eindelijk een plaats om activiteiten voor de vereniging te organiseren. De familiedag als afsluiting van het seizoen doet dan zijn intrede. Ook de 15-20 commissie wordt opgericht. Deze commissie richt zich speciaal op de doelgroep van 15-20 jaar. Dat was in die tijd hard nodig, en nog steeds, want veel leden uit die leeftijdscategorie raakten we kwijt aan de Albert Heijn en de Deka. Er waren geen koopavonden, dus als er een zakcentje bijverdiend moest worden dan gebeurde dat (helaas voor onze vereniging) op de zaterdag. Shirtsponsoring had inmiddels ook zijn intrede gedaan binnen de vereniging. De Boekelier uit de Cronjéstraat wordt in 1985 de eerste (shirt-) sponsor. Begin jaren ‘90 doet het tweevakkenkorfbal op het veld zijn intrede. In die periode is er ook een nieuwe lichting korfballers op komst. Al jarenlang bivakkeert het eerste in de afdeling (vergelijkbaar met het 3e en 4e klasseniveau). Onder leiding van opeenvolgend Hans v.d Meer, Rob Visscher en Jan Starink wordt echter steeds vaker promotie naar het district gemaakt. Helaas volgt er vaak net zo snel weer degradatie. Er dienen zich ook 2 nieuwe sponsors aan, Kleinhout en Kapitein. Deze zorgen ervoor dat de senioren en junioren een zeer sportieve en professionele uitstraling hebben, blijkend uit shirtjes, trainingspakken en sporttassen. Een paar maanden voor het jubileum wordt er zelfs een shirtsponsor voor de jeugd bekend gemaakt. NZH Travel steekt alle jeugdteams in een nieuwe outfit. Sportief gezien is het 40-jarig jubileumjaar, 1994, ook een topjaar voor de vereniging. Het eerste wordt zowel in de zaal als op het veld kampioen en mag dan deelnemen aan de afdelingskampioenschappen van Nederland. Verderop in deze Rapperd kunt u daar meer over lezen.

Ons clubhuis
Voor het eerst in vijftig jaar is Rapid eigenaar geworden van een spiksplinternieuw club- en kleedgebouw; daarvoor moesten we wel diverse malen in onze geschiedenis verhuizen. Leo Rotteveel over de locaties waar Rapid haar wortels heeft. Vijftig jaar geleden startte Rapid haar wedstrijden op het Noorder Sportpark onder minimale omstandigheden. Aangezien Rapid ouder is dan ik en ik nog maar 32 jaar lid ben, weet ik niet of bij de oprichting al behoefte was aan een clubgebouw. Wel weet ik dat begin ‘70-er jaren mijn oudste broer met een aantal leeftijdsgenoten een “woning” aan de Rijksstraatweg, waar nu de Dekamarkt staat, verbouwd heeft tot clubgebouw, helaas brandde dit pand vóór de ingebruikname af. Op het Noorder Sportpark mochten wij in het begin, om in de rust van de wedstrijden thee te kunnen schenken, gebruik maken het kantoortje van de terreinknecht. Oorspronkelijk hadden we hier voldoende ruimte om gelijktijdig met meer teams te kunnen spelen. Zelfs kon toentertijd ook korfbalvereniging de Oosthoek gelijktijdig met Rapid haar wedstrijden spelen, maar van lieverlee onderstonden er steeds meer medebespelers op het Noorder Sportpark. Met name softbal kwam in opmars, waardoor Rapid ieder jaar na 1 april elders moest spelen. Meestal weken wij uit naar het gravelveld aan de Jan Prinslaan en moesten wij ons omkleden in de Verlosserkerk. Soms speelden wij ook aan de PC Boutensstraat. Later in de tijd van groei van het ledenaantal hadden wij ook satellietvelden aan de Prins Bernhardlaan en de Belgiëlaan. Ondanks dat er steeds meer geknabbeld werd aan onze locatie op het Noorder Sportpark bleef het onze thuisplek en ontstond steeds meer behoefte aan een clubhuis. De handbalvereniging bouwde op een gegeven moment samen met de softbalclub een clubhuis en wij mochten er gebruik van maken maar wij waren altijd op bezoek. Een alternatief werd het padvindershonk naast het veld, waar wij iedere vrijdagavond terecht konden. Toch bleef het behelpen. Een kleine 20 jaar geleden verzocht de gemeente ons te verhuizen naar het nieuwe kunstgrasveld op het Pim Mulier sportpark en werden wij de eerste korfbalvereniging die op kunstgras gingen spelen. Het kunstgras en het alleen bespelen van het veld was een groot voordeel. De kwaliteit van de kleedkamers was dramatisch en is nooit beter geworden. Wethouder Kroskinski heeft de kleedruimte eens omschreven als “hondenhokken”. Ook hier hadden wij geen clubhuis en gingen wij weer op bezoek, eerst in de tijdelijke huisvesting en later in het nieuwe clubhuis van Kennemerland. Ondanks dat het contact met Kennemerland goed was, bleef de behoefte aan een eigen gebouw knagen. Dankzij de inzet van met name de heer Evers senior, de eerste voorzitter van de stichting Rapid- Kantine konden wij in 1992 de tot kantine omgebouwde “Jarinocontainers” in gebruik nemen. Of het nu door de kantine kwam of door de inzet van vrijwilligers zoals Kees Hoed, Rapid groeide in die tijd van 90 naar 130 leden en ontstond de behoefte om de kantine uit te breiden. Wederom door de contacten van de heren Evers konden wij nog een aantal “Jarinocontainers” regelen en kregen wij van de gemeente in de zomer van 1996 toestemming tot uitbreiding.

En toen verder…
Op 1 oktober 1996 werd het bestuur door wethouder van der Geest ontboden. Hij deelde mee dat Rapid zo snel mogelijk een ander locatie moest krijgen, want het terrein moest vrijgemaakt worden voor de aanleg van honkbalvelden. I.v.m. de honkbalweek werd het stadion gerenoveerd en om de investeringen te kunnen rechtvaardigen moest Kinheim verhuizen naar het Pim Mulier en daarvoor zat Rapid in de weg. De heer van der Geest was er van overtuigd dat de verhuizing met twee jaar gerealiseerd zou zijn, alleen had hij nooit een bouwproject gedaan en bleek de verwachting niet bepaald realistisch.
Nadat wij het gemeentelijke handelen even aangezien hadden besloten wij maart 1997 toch de bestaande kantine uit te breiden. Tot 2004 konden wij constateren dat dat een terechte beslissing was. Al die tijd ploeterde de gemeente door. Eerst richtte zij zich op een verhuizing naar het Badmintonpad, waar zelfs sprake was van het overnemen van het clubgebouw van Kinheim. Later werd in 2001 door wethouder Kroskinski besloten dat Rapid-Kleinhout moest verhuizen naar de Kleverlaan. Ook hier ging de planvorming niet zo snel als dat de wethouder voorspiegelde. Helaas bleek het bestemmingsplan aangepast te moeten worden en de buurt was kritisch. Vanwege de kritische houding uit de buurt, weke knieën in de politiek en ander inzicht bij HKC Haarlem, sneuvelde ons tweede kunstgrasveld. Na diverse strubbelingen met de gemeente, wisselingen van architecten, werd in de zomer van 2003 door de derde wethouder waarmee wij mee te maken kregen, de heer Barnhoorn, symbolisch gestart met de bouw door de “eerste” schep zand te verplaatsen. Sinds enkele jaren heeft Rapid een eigen modern clubgebouw met kleedruimte !!

C.S.V. Rapid-Kleinhout wordt weer C.K.V. Rapid
Na vele jaren hoofd- en naamsponsor van de club te zijn geweest, heeft Kleinhout Makelaardij besloten daar een einde mee te maken. Dat betekent dat we met ingang van het seizoen 2008-2009 onze naam weer veranderen in het oorspronkelijke C.K.V. Rapid.

Uit de Jubileumrapperd 50 jaar Rapid, 2004, door Walter Teeuw